Czy wiecie, która z chorwackich wysp należy do grona najbardziej znanych? Wcale nie chodzi o Krk, czy Hvar, na który każdego roku przyjeżdżają tysiące turystów, a o maleńki Galešnjak położony w Kanale Pašmańskim. Skąd ta popularność? – wynika z nietypowego kształtu. Dzięki temu, że przypomina serce, stał się symbolem Chorwacji wykorzystywanym chętnie w reklamie.

Po raz pierwszy na mapach świata wyspa została uwzględniona 200 lat temu, a jej opisaniem zajęli się kartografowie Napoleona. Jednak to nie eksperci od geografii rozsławili ją na całym świecie, tylko Google Earth, który w 2008 roku umieścił ją na liście nietypowych miejsc przyrodniczych Chorwacji. Z kolei magazyn Forbes uznał, że jest to jedno z najbardziej romantycznych miejsc na świecie, idealne na spędzenie z drugą połówką Dnia Zakochanych.

Dziś wyspa jest niezamieszkana, ale 7 tysięcy lat temu sytuacja wyglądała zupełnie inaczej. Między Galešnjakiem i znajdującą się nieopodal wyspą Ričul zbudowana została kamienna konstrukcja. Jak twierdzą badacze z Uniwersytetu Zadarskiego, jest to najstarsza podwodna budowla w tej części Adriatyku pochodząca z okresu między 6100 a 5400 rokiem p.n.e.

Zobacz również: „Największe atrakcje Dubrownika”

Jeśli myślicie, że w Chorwacji bije tylko jedno serce, to jesteście w błędzie. Podobny kształt co Galešnjak mają jeszcze inne wysepki znajdujące się w okolicy Zadaru. Są to Rončić, Mrtonjak i Lisac. 

Nietypową linią brzegową może poszczycić się z kolei Gaz. Wyspa w kształcie ryby znajduje się na terenie Parku Narodowego Brijuni u południowo-zachodnich wybrzeży Półwyspu Istria. To właśnie dlatego ten symbol znajdziemy w logo parku. Jeśli zdecydujecie się ją odwiedzić, zobaczycie tam pozostałości budynku ze zbiornikiem na wodę, który otaczają ruiny suchego kamiennego muru – suhozidu o wymiarach 80×70 m i wysokości 4 m. Pozornie zwyczajna pamiątka po dawnych czasach, w rzeczywistości to cenny zabytek wpisany w 2018 roku na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Technika budowania suhozidów polega na układaniu murów z kamienia bez wykorzystania zaprawy czy innych spoiw – niekiedy w tym celu używana była sucha ziemia. Takie konstrukcje miały zapobiegać tworzeniu się osuwisk, były też wyznacznikiem granic działek i chroniły rośliny przed burą, czyli silnym wiatrem.

Jeśli chcielibyście zobaczyć więcej przykładów tego typu budowli, wybierzecie się na inną wysepkę – tym razem zabieramy was w okolice Sybenika. Chodzi o Baljenac, który oglądany z powietrza wygląda jak olbrzymi odcisk palca i to z widocznymi liniami papilarnymi!