Zasiłek macierzyński jest świadczeniem przysługujący kobietom posiadającym pozwolenie na pracę w Norwegii – które są zatrudnione w Norwegii lub prowadzą własną działalność gospodarczą.

Można go otrzymać, jeżeli w przeciągu minimum sześciu z dziesięciu miesięcy przed rozwiązaniem ciąży, kobieta miała dochód, od którego odprowadzono składki emerytalne oraz jeżeli kwota zarobiona w tym okresie wyniosła co najmniej 50 676 nok. 

Aby urząd mógł wyliczyć jakiej wysokości świadczenia przysługują danej osobie, pracodawca musi wypełnić dodatkowy formularz o uzyskiwanych przez nią dochodach (norw. inntektsopplysninger).

Okres wypłacania świadczenia w przypadku zasiłku rodzicielskiego wynosi 49 tygodni z pełną jego kwotą lub 59 tygodni z 80% pełnej stawki. Okres ten jest do podziału między rodziców dziecka: 15 tygodni jest zarezerwowanych dla ojca i 15 dla matki, z czego 6 tygodni przypada na okres bezpośrednio po porodzie. W przypadku wyboru opcji 59 tygodni na każde z rodziców przypada po 19 tygodni.

ZASIŁEK TACIERZYŃSKI 

Ojciec dziecka, pracujący w Norwegii, musi spełniać kryterium dochodowe – czyli w przeciągu sześciu z ostatnich dziesięciu miesięcy przepracowanych przed pójściem na zasiłek, osiągnąć minimalny dochód 53 200 NOK. Wtedy może pobierać zasiłek tacierzyński (norw. foreldrepenger til far) w przypadku, gdy matka dziecka nie wypracowała sobie prawa do norweskiego świadczenia macierzyńskiego.

Na zasiłek tacierzyński ojciec dziecka może przejść od 7 tygodnia po urodzeniu dziecka, jeśli matka wróciła do pracy (lub podjęła nową pracę). Świadczenie można pobierać w wymiarze:

• 40 tygodni po stawce 100%
• 50 tygodni po stawce 80%

Podanie o zasiłek tacierzyński najlepiej składać między 1 a 3 tygodniem po urodzeniu dziecka.