Kałamarnica olbrzymia może osiągnąć długość siedmiu metrów i ważyć nawet pół tony, co czyni ją najcięższym bezkręgowcem na planecie. Jednak niewiele wiadomo o jej cyklu życia.
Kałamarnica kolosalna została opisana po raz pierwszy w 1925 r. na podstawie resztek pobranych z żołądka upolowanego kaszalota. Sto lat później międzynarodowa wyprawa uchwyciła pierwsze potwierdzone nagranie tej unikalnej ośmiornicy.
Nagranie młodej kałamarnicy było – podobnie jak w większości tego typu odkryć – zupełnie przypadkowym zdarzeniem.
Powtórne odkrycie miało miejsce podczas transmisji na żywo z pokładu zdalnie sterowanego bezzałogowca wykorzystywanego w trakcie jednej z misji organizacji Schmidt Ocean Institute i partnera Ocean Census, które zajmują się poszukiwaniami nowych gatunków zwierząt żyjących w czeluściach Atlantyku. Krótko mówiąc: im bliżej morskiego dna, tym lepiej.
Drapieżniki, takie jak wieloryby i ptaki morskie kolejny raz okazały się najlepszym „narzędziem”, dzięki któremu takie stworzenia jak kałamarnica olbrzymia, czy kolosalna, jak kto woli – niż naukowa aparatura, i stosunkowo często natrafiają na wspomnianą kałamarnicę.
Nowoczesne urządzenia badawcze, choć są cudami techniki, są również duże, głośne i zbyt jasne – to sprawia, że takie stworzenia jak kałamarnica olbrzymia zwyczajnie nas unika.
Zresztą głowonóg ten ma wprawę w tego typu zachowaniu – w końcu skutecznie potrafi wykryć i ominąc nurkujące kaszaloty.
Kałamarnica kolosalna należy do rodziny kałamarnic „szklanych” (Cranchiidae). Trzy znane gatunki kałamarnic szklanych występują w oceanie antarktycznym, ale trudno je odróżnić na zdjęciach.
Naukowcy z organizacji Kolossal, mającej na celu sfilmowanie olbrzymiej kałamarnicy, zaobserwowali podobnej wielkości szklaną kałamarnicę podczas swojej czwartej misji na Antarktydzie w 2023 roku.
Jednak ponieważ charakterystyczne cechy niezbędne do identyfikacji– haczyki na końcach dwóch długich macek i pośrodku każdego z ośmiu krótszych ramion – nie były wyraźnie widoczne, jej dokładna tożsamość pozostaje niepotwierdzona.
Za to najnowszym nagraniu Schmidt Ocean Institute widać wspomniane haczyki umieszczone w połowie ramienia. Z wiekiem i rozmiarem kolosalne kałamarnice prawdopodobnie tracą swój przezroczysty wygląd.
Ta kolosalna kałamarnica wygląda jak delikatna szklana rzeźba, z płetwami o tak delikatnych mięśniach, że są ledwo widoczne. Ma błyszczące, opalizujące oczy i wdzięczne ramiona rozłożone wachlarzowato od głowy.
W pełnym rozmiarze kolosalna kałamarnica może być groźnym drapieżnikiem, z jej potężnymi ramionami i szeregiem ostrych haczyków, zdolnym do pokonania dwumetrowej ryby.
