Wielkanoc, czyli tutejsze „Påske” odchodzi od czysto religijnych uniesień związanych ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa. Prawdopodobnie jest to związane ze zmianami zachodzącymi w norweskim społeczeństwie oraz jego podejściem do życia jako takiego.

Dziękujemy, że nas czytasz! Będziemy ogromnie wdzięczni, jeśli zdecydujesz się wesprzeć Srebrny Kompas na Zrzutce! Dziękujemy! 

Oczywiście święci się tu pokarm i chodzi do kościoła, jednak coraz mniej Norwegów przywiązuje do tego wagę.

Myślę, że po prostu charakter spędzania wolnego czasu przenoszony jest na Wielkanoc i zamiast przeżywania tych świąt mamy do czynienia z kolejną okazją do spędzania wolnego czasu poza miastem.

Tu każdy dzień, każde święto (no może poza Dniem Konstytucji) jest okazją do wyjazdu poza miasto (wszechobecne i pożądane dacze).

Norweskie ferie wielkanocne (bo tak trzeba nazwać ten czas dla lokalsów) zaczynają się już w środę po południu, choć prawdę powiedziawszy wchodzą w rytm już od poniedziałku, a co bardziej zapobiegliwi zaczynają już w poprzedni piątek. A ci jeszcze bardziej zapobiegliwi biorą wolne na trzy dni poprzedzające Wielkanoc, przez co ferie wydłużają się do niemal półtora tygodnia wolnego czasu. Jak zatem widać nie tylko my lubimy świętować.

Jak wspomniałem, norweska tradycja spędzania wolnego czasu przenosi się na styl przeżywania Wielkanocy, zatem mieszkańcy jadą w góry na wielkanocne narty, zażywają wielkanocnych kąpieli słonecznych, biorą udział w wielkanocnych wycieczkach górskich.

W plecakach mają przygotowane specjalnie na tę okoliczność wielkanocne poamarańcze (im więcej tym lepiej) oraz pomarańczowy napój gazowany Solo, wielkanocny batonik Kvikk- Lunsj (o tym tradycyjnym smakołyku przeczytasz TUTAJ), czy wielkanocny krem do opalania. Bo opalenizna jest ważna!

Ostatnimi laty Norwegowie przywiązują ogromną wagę do swego wyglądu i nie widzą powodu, by nie objąć tym idealnej opalenizny. Gdyby słońce nie było łaskawe podczas rodzinnego wypadu w góry, zawsze można nadrobić to wizytą w solariach.

Ważnym elementem spędzania Wielkanocy jest np. Wielki Czwartek, kiedy to Norwegowie masowo wyjeżdżają na pielgrzymki do Szwecji, gdzie kupują wszystko co się da, ze szczególnym uwzględnieniem artykułów tytoniowych, alkoholu oraz słodyczy (po blisko 83- procentowym wzroście podatku na te produkty jest na nie szalony popyt w Szwecji).

Jeśli dopisuje pogoda popularne jest przeżywanie Wielkanocy na pełnym morzu.

Mimo, iż powstaje wrażenie, że norweskie miasta wyludniają się na okres Wielkiej Nocy, część Norwegów spędza to święto w domach. Hmmm… choć prawdę powiedziawszy ostatnimi laty można by powiedzieć: w kafejkach.

Dlaczego? Prawdopodobnie chodzi o umiłowanie tubylców do słodkości. Z pewnością wszyscy widzieliśmy te ogromne stoiska ze słodyczami kupowanymi na wagę? W przypadku Wielkiej Nocy miłość do słodyczy przybiera formę czekoladowych i marcepanowych jajek. Myślę, że o to w tym chodzi.

W sklepach można zobaczyć nawet specjalne zestawy na tę okazję. Opakowanie w kształcie wielkiego, kolorowego jaja zawierającego nawet kilkanaście mniejszych. Oczywiście można je też kupić w fioletowych wytłaczankach, najczęściej ustawianych przy sklepowych kasach.

Dlaczego w fioletowych? Otóż kolor ten w kontekście święta związany jest pokutą.

Od niedawna nową wielkanocną tradycją zaczyna być zajączek. Oczywiście z przedrostkiem „påske” i fakt, że zwierzątko to jest symbolem płodności nie ma tu raczej znaczenia. Wzrastająca popularność uszatego to zasługa producentów słodkości, według których zajączek przynosi dzieciom czekoladowe jajka.

Co robią Norwegowie oprócz powyższych przyjemności i aktywności? A czytają kryminały.

Tak! To fascynujące jak bardzo zaczytany jest ten kraj. Jego mieszkańcy czytają wszystko i wszędzie. W końcu nieprzypadkowo norweski pisarz jest dziś najbardziej poczytnym pisarzem.

Wielkanocne kryminały, czyli påskekrim kupicie wszędzie. Czy to w sklepie spożywczym, czy na stacji benzynowej – nie uciekniecie od nich. Zwłaszcza, że oferowane są w specjalnych, wielkanocnych zestawach i cenach. A popołudniami i wieczorami każdy musi uzupełnić swój kryminalny głód poprzez ogladanie w telewizji filmów i seriali, oczywiście kryminalnych, co jest norweską wielkanocną tradycją.

Skąd wzięła się ta tradycja? Przypadek. W latach dwudziestych tuż przed świętami ukazał się drukiem kryminał „Bergenstoget plyndret i natt”, który okazał się wielkim sukcesem! Reszta jest tradycją.

Jak widać dzisiejsza norweska Wielkanoc nie ma zbyt wiele wspólnego z naszym przeżywaniem tego święta. Czy jest przez to gorsza? Nie wiem. Na pewno jest inna. W moim przypadku jest tak, że dopiero na tym tle jestem w stanie docenić nasze świąteczne symbole, wartości i wspólne ich obchodzenie. Może to sentymentalne, może nie. Nie mnie oceniać.

W każdym razie Wesołych Świąt!