Mutacje, warianty i podwarianty Covid19 były kwestią czasu i nie traktujmy tego jak wyrok. Po prostu przekształcanie się wirusa w zależności od jego rozprzestrzeniania się oraz walki z nim jest czymś naturalnym. Mutacje SARS-Cov-2, jak fachowo nazywamy swojską „koronkę” pojawiły się w różnych zakątkach świata, czym zajęło się pismo Nature.

Dziękujemy, że nas czytasz! Będziemy ogromnie wdzięczni, jeśli zdecydujesz się wesprzeć Srebrny Kompas na Zrzutce! Dziękujemy! 

Problem z Covidem polega na tym, że naukowcy nie mają pojęcia, co dla nas oznaczają te zmiany. Problem tkwi również w tym, że wirus ten jest nieodgadniony w kontekście jego zakaźności oraz śmiertelności.

Nature zwraca uwagę, że warianty wirusa pojawiały się po USA niemal kompletnie niezauważone przez opinię publiczną, ale za to pochodzące z Anglii i RPA alfa i beta sieją strach w społeczeństwach, głównie ze względu na ich zaraźliwość.

A teraz przejdźmy do konkretów, czyli najbardziej powszechnych mutacjach wirusa Covid19:

Delta: Wariant wywodzący się z Indii (B.1.617)

Najnowszym wariantem jest wariant delta, który obejmuje również wariant Kappa – pierwszy raz zidentyfikowany w Indiach w październiku 2020 roku. Od tego czasu rozprzestrzenił się na Wielką Brytanię, Stany Zjednoczone i Izrael . Delta jest obecnie najpopularniejszym wariantem w USA i okazała się szaleńczo zakaźna  – przenosi się bardziej niż przeziębienie. Naukowcy oszacowali, że pierwotny szczep nowego koronawirusa miał liczbę rozrodczą (R0) od około 1,5 do 3,5, co oznacza, że ​​każda chora osoba zaraża średnio od jednej do czterech osób, choć naukowcy szacują, że każda chora osoba zakaże około siedmiu osób. To sprawia, że ​​jest dwa razy bardziej zaraźliwy niż oryginalny szczep i prawie tak zaraźliwy jak ospa wietrzna.

W niektórych krajach objawy infekcji są niespotykane w stosunku nie tylko do innych mutacji, ale w stosunku do kraju, w którym występuje zakażenie. Tak jest na przykład w Indiach, gdzie wariant jest szczególnie rozpowszechniony, wykazują bóle brzucha, nudności, wymioty, utratę apetytu, słuchu i ból stawów. Ganesh Manudhane, kardiolog z Bombaju, powiedział agencji Bloomberg w czerwcu, że widział coraz więcej przypadków mikroskrzeplin, czyli skrzepów w małych naczyniach krwionośnych, tak poważnych, że rozwija się gangrena, która może zagrażać życiu.

Delta-plus: podlinia wariantu delta (AY.4.2)

Innym wariantem, który budzi niepokój wśród wirusologów, jest tak zwany wariant delta-plus. Naukowcy opisują tę wersję jako podlinię wariantu delta. Delta-plus ma mutację białka kolczastego, którą naukowcy zidentyfikowali również w wariancie beta. Ostatnie badania wykazały, że delta plus stanowi sześć procent wszystkich analizowanych przypadków COVID-19 w Wielkiej Brytanii .

Wariant prawdopodobnie pochodzi z Indii, ale rozprzestrzenił się w kilkunastu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych. 4- ego sierpnia, Koreańska Agencja Kontroli i Zapobiegania ogłosiła, że ​​udokumentowała co najmniej dwa przypadki wariantu delta-plus.

Mu: wariant zidentyfikowany w Kolumbii ( B.1.621 )

Wariant Mu został dodany do listy „interesujących nas wariantów” WHO 30 sierpnia po tym, jak został zauważony w 39 krajach – w tym 2065 przypadków w USA. W biuletynie WHO czytamy, że ten nowy wariant „ma konstelację mutacji, które wskazują na potencjalne właściwości ucieczki immunologicznej”, co oznacza, że ​​ma potencjał do unikania odporności nawet zaszczepionych lub ozdrowieńców. Obecnie wariant ten stanowi 0,1 procent zsekwencjonowanych przypadków COVID na całym świecie, ale odnotowano wzrost w Kolumbii i Ekwadorze .

Wariant został po raz pierwszy odkryty w styczniu i na szczęście nie miał takiej samej mocy jak delta, jeśli chodzi o zarażanie ludzi na całym świecie. WHO donosi, że „mało prawdopodobne” jest, że Mu ma wyższą zdolność przenoszenia niż delta, ale stwierdza, że ​​Mu wykazuje zmniejszoną skuteczność szczepionki podobną do beta.

C.1.2: Nowy wariant zidentyfikowany w RPA

Naukowcy z RPA zidentyfikowali nowy wariant, który nazwali C.1.2. Niewiele wiadomo o tym wariancie. 24 sierpnia naukowcy poinformowali o swoich odkryciach w internetowym (jeszcze nierecenzowanym) badaniu online, w którym szczegółowo opisano, że nowy wariant został po raz pierwszy zidentyfikowany w maju 2021 r. i „odkąd został wykryty w większości prowincji na południu Afryka oraz w siedmiu innych krajach obejmujących Afrykę, Europę, Azję i Oceanię”.

W tej chwili C.1.2 nie jest rozpowszechniony jednak naukowcy obserwują rozwój tej mutacji, szczególnie dlatego, że ma on w swoim genomie wiele mutacji, które są podobne do tych znalezionych w innych wariantach, takich jak delta.

Jest szansa, że ​​ten wariant może szybko zniknąć i okazać się nie niepokojącym wariantem. „C.1.2 musiałby być całkiem dobry, sprawny i dość szybki, aby na tym etapie pokonać Delta” – powiedziała The Guardian Megan Steain, wirusolog i wykładowca immunologii i chorób zakaźnych w Centralnej Szkole Klinicznej Uniwersytetu w Sydney . „Myślę, że wciąż jesteśmy w punkcie, w którym odmiana ta może wyginąć, gdyż częstość występowania jest naprawdę niska.

Lambda: wariant wywodzący się z Peru (C.37)

Od 14 czerwca Światowa Organizacja Zdrowia sklasyfikowała wariant Lambda jako „wariant zainteresowania”. Niektórzy eksperci podejrzewają, że Lambda może być bardziej niebezpieczna niż oryginalny szczep COVID-19 – co jest problemem, ponieważ wariant został zauważony w 29 krajach na całym świecie. Peru, skąd pochodzi ten wariant, zostało szczególnie mocno dotknięte przez wirusa, ponieważ 596 na 100 000 osób w populacji zmarło na COVID-19 , prawie podwajając liczbę zgonów w drugim najbardziej dotkniętym kraju.

Wariant został po raz pierwszy zgłoszony w sierpniu 2020 r., a do wiosny 2021 r. 97 procent przypadków COVID-19 w Peru to Lambda . Nowe odkrycia wykazały, że szczepionki takie jak Pfizer, Moderna i CoronaVac są mniej skuteczne w przypadku Lambda niż w przypadku oryginalnego szczepu, ale nadal są wystarczająco wytrzymałe, aby zneutralizować wariant.

Alpha: Wariant wywodzący się z Wielkiej Brytanii (B.1.1.7)

Wariant COVID-19 wykryty po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii – znany również jako B.1.1.7 – został zidentyfikowany 14 grudnia 2020 r., powodując zaostrzenie zasad blokowania i kontroli granic w Wielkiej Brytanii. Wirus najczęściej występuje w południowej Anglii a to, co najbardziej zwróciło uwagę naukowców, to duża liczba mutacji Alphy.

Chociaż naukowcy uważają, że obecnie dystrybuowane szczepionki COVID-19 są nadal skuteczne przeciwko tej wersji i nie ma zmian w nasileniu choroby w porównaniu z oryginałem, wersja B.1.1.7 jest uważana za bardziej zaraźliwą. Według BBC wariant ten może rozprzestrzeniać się od 50 do 70 procent szybciej niż poprzednie formy wirusa.

Nikt nie wie na pewno, co czyni ten wariant bardziej zaraźliwym. Niektórzy przypuszczają, że może mieć pewne cechy, które pozwalają wirusowi łatwiej wnikać do ludzkich komórek. Niektóre wstępne badania sugerują również, że osoby z tą odmianą mogą mieć więcej kopii wirusa krążących w uszach, nosie i gardle w porównaniu z osobami zarażonymi oryginalną lub innymi odmianami.

Beta: Wariant wywodzący się z Republiki Południowej Afryki (B.1.351)

Kilka dni po odkryciu wariantu alfa inny wariant – znany jako B.1.351 – pojawił się w Afryce Południowej, wykazując pewne podobne mutacje. Badania wykazały, że ten wariant również staje się bardziej dominujący niż wcześniejsze warianty w całym kraju , prawie zastępując inne wersje w prowincjach Eastern Cape, Western Cape i KwaZulu-Natal.

W przeciwieństwie do alfa, niektórzy naukowcy obawiają się, że B.1.351 lub beta mogą być bardziej odporne na obecne szczepionki z powodu rozległych zmian w białkach kolców. Obecne szczepionki mRNA COVID-19 wykorzystują te białka kolczaste jako narzędzie do uczenia naszych ciał rozpoznawania i zwalczania wirusa .

W ciągu ostatnich kilku miesięcy przeprowadzono badania w celu sprawdzenia skuteczności szczepionki przeciwko temu wariantowi. W styczniu, według Reutersa , naukowcy z BioNTech, niemieckiej firmy biotechnologicznej, która współpracowała z Pfizer w celu opracowania jednej z obecnie stosowanych szczepionek, powiedzieli, że testują szczepionki przeciwko nowym wariantom i, w razie potrzeby, mogą wprowadzić poprawki, ponieważ zaledwie sześć tygodni. Jednak nadal nie jest jasne, czy w ogóle potrzebne są ulepszenia dostępnych szczepionek.

Według stanu na czerwiec 2021 r. zaszczepiono mniej niż jeden procent populacji RPA.

Wariant beta został znaleziony w pięciu innych krajach – Wielkiej Brytanii, Finlandii, Szwajcarii, Japonii i Australii – na koniec grudnia i od tego czasu rozprzestrzenił się na co najmniej 105 krajów .

Gamma: Wariant wywodzący się z Brazylii (linia P.1)

Linia gamma została zauważona u czterech osób w Japonii po podróży do Brazylii. Rozwinął się pod koniec ubiegłego roku w brazylijskiej Amazonii, stając się tam dominującym oraz w okolicznych miastach Ameryki Południowej. Od stycznia 2021 r. wariant ten znaleziono również w niektórych częściach Europy, a także w Oklahomie i Minnesocie w Stanach Zjednoczonych. Najnowsze doniesienia umieszczają ten wariant w co najmniej 66 krajach. Podobnie jak wariant beta, badania wykazały, że nie ma żadnych nietypowych skutków ubocznych tej konkretnej mutacji.

Eta: wariant, który powstał w Wielkiej Brytanii (B.1.525)

Raport opublikowany 15 lutego przez naukowców z Uniwersytetu w Edynburgu w Szkocji szczegółowo opisuje inny wariant oparty na Wielkiej Brytanii z grudnia. Od lutego wariant został zauważony w 11 różnych krajach, w tym w Kanadzie, Danii, USA, Ghanie i Australii. Podobnie jak warianty alfa i beta, wariant ten zawiera mutację E484K na białku kolczastym, co ponownie może wpływać na skuteczność szczepionek przeciwko niemu.

„Nie wiemy jeszcze, jak dobrze ten [nowy] wariant się rozprzestrzeni, ale jeśli się powiedzie, można założyć, że odporność na jakąkolwiek szczepionkę lub wcześniejszą infekcję zostanie osłabiona”, Simon Clarke, profesor nadzwyczajny mikrobiologii komórkowej w University of Reading, powiedział The Guardian .

Epsilon: Wariant wywodzący się z Północnej Kalifornii (B.1.427, B.1.429)

W styczniu wirusolodzy rozpoczęli badanie wariantu, który do stycznia stał się dominującym szczepem w Kalifornii. Mutacja – znana jako L452R – nie jest nowa. Naukowcy po raz pierwszy zidentyfikowali go w Danii w marcu 2020 roku i szybko rozprzestrzenił się na inne kraje. Jednak przypadki związane z tym wariantem wzrosły w północnej Kalifornii. Naukowcy zidentyfikowali go w 25% próbek znalezionych między połową grudnia a początkiem stycznia, co stanowi skok w porównaniu z mniej niż 4% w ciągu ostatnich trzech tygodni, jak podaje The Washington Post.

Mimo to istnieją pewne wątpliwości, że B.1.427/B.1.429 jest tak samo niebezpieczny jak brytyjski wariant B.1.117.