Kiedy jeszcze pracowałem w Norwegii znajomi z Polski prosili mnie o załatwienie pracy. I jak im tu wyjaśnić, że to nie działa jak w Polsce? Że trzeba spełnić pewne warunki, wynegocjować stawkę, załatwić papierologię? A w międzyczasie trzeba tu siedzieć i za coś żyć i mieszkać.
A jeszcze jak znajomek nie zna języka i myśli, że będziesz brał go z sobą na każdą budowę? No stary, to jakbyś prosił się o problem.
I wytłumacz tu takiemu, że przyjmiesz go z chęcią, ale nie dość, że musi dołożyć się do mieszkania, to fakt, że jest np. dyplomowanym spawaczem nie oznacza, że w Norwegii dostanie z tego tytułu jakąś ekstra stawkę. I w tym momencie kończy się znajomość, bo znajomy zaczyna myśleć, że chcesz go wydymać.
Tymczasem potwierdzenie faktu, że twój znajomy jest dyplomowanym specjalistą w danym zawodzie jest w Norwegii przepustką do naprawdę niezłych zarobków.
Wiele ogłoszeń o pracę zawiera zastrzeżenie mówiące o posiadaniu dokumentu o nazwie „fagbrev”. To od niego w znacznej mierze zależy nasza pozycja na norweskim rynku pracy oraz wysokość stawki godzinowej.
Warto zwrócić uwagę, że oferowane minimalne stawki godzinowe dla przybyłych z Polski pracowników dotyczą osób bez norweskiego doświadczenia oraz stosownych certyfikatów potwierdzonych przez fagbrev właśnie.
Musimy mieć świadomość co do jednego – możemy mieć dwudziestoletnie doświadczenie zawodowe w Polsce oraz kierunkowe wykształcenie uzyskane w kraju ojczystym, jednak dla norweskiego pracodawcy formalnie nie ma to znaczenie. Dopóki nie masz takiego potwierdzenia jesteś traktowany jak pracownik z czystą kartą. Dlatego tak ważny jest fagbrev.
Możliwe jest norweskie potwierdzenie wyuczonego w Polsce zawodu, o czym przeczytasz w dalszej częśći wpisu.
Czym jest fagbrev?
Jest to świadectwo ukończenia szkolenia zawodowego. Podobnie jak w Polsce, dokument taki wystawiany jest przez szkołę, uczelnię czy firmy prowadzące kursy i szkolenia. Zanim otrzymamy certyfikat zdajemy egzamin zawodowy potwierdzający nasze umiejętności.
Pamiętaj, że fagbrev nie jest obowiązkowy, ale jest przydatny, ze względu na Twoją pozycję w firmie oraz wysokość zarobków.
Jeśli chcesz sprawdzić, czy twój zawód znajduje się na wykazie profesji objętych fagbrev, odwiedź stronę nokut.no
Jeśli jesteś rzemieślnikiem, odpowiednikiem fagbrev jest svennbrev.
Jak ubiegać się o fagbrev?
Jeśli zdecydujesz się ubiegać o fagbrev, musisz spełnić pewne warunki. Po pierwsze udaj się do instytucji Fagopplæringskontoret (Biuro Szkolenia Zawodowego) właściwej dla twojego miejsca zameldowania.
Następnie musisz skompletować dokumenty niezbędne do uzyskania certyfikatu.
Dokumenty muszą być przetłumaczone na język norweski (najlepiej opatrzone certyfikatem tłumacza przysięgłego) oraz poparte kopiami dokumentacji (również opatrzone certyfikatem tłumacza przysięgłego na każdej stronie).
Przygotuj dokumentację związaną z przebiegiem twojej edukacji zawodowej, w jakim czasie miała ona miejsce, również tę związaną z ewentualnymi kursami uzupełniającymi itp.
Doświadczenie zawodowe – nie wystarczą suche dane, dobrze będzie, gdy opiszesz swoje czynności na każdym etapie życia zawodowego
Zadbaj o to, by dokumentacja była kompletna. Pamiętaj, że Biuro Szkolenia Zawodowego nie ma prawnego obowiązku, by zatwierdzić Twoje kompetencje. Z pewnych powodów może okazać się, że będziesz musiał przejść kurs dodatkowy przygotowujący cię do fagbrev.
Podsumowując: fagbrev nie jest konieczny, ale jest pomocny. Jak widać, przygotowanie dokumentacji pomagającej uzyskać certyfikat wymaga trochę zachodu. Jeśli nie czujesz się na siłach, możesz skorzystać na przykład z polskich biur rachunkowych oferujących odpłatnie tego typu usługi.
